In de afgelopen jaren hebben anti-racisme activisten aandacht gevraagd voor de term ‘Asian fever’ of ‘Yellow fever’, om de seksuele fetisjisering van Aziaten te veroordelen. Hoewel dit type geseksualiseerd racisme zich op verschillende manieren kan manifesteren, uit het zich vaak in het streven naar Aziatische vrouwen als een vorm van seksuele verovering.
Om de diverse uitdagingen waarmee Aziaten in de Nederlandse dating-scène te maken hebben beter te begrijpen, voerde Asian Raisins in 2023/24 een campagne uit om ervaringen te verzamelen binnen de Nederlandse Aziatische gemeenschappen. Om het geseksualiseerde racisme waar veel Oost-, Zuidoost, en Zuid-Aziaten mee te maken hebben, gaat de campagne gepaard met een serie satirische strips van de getalenteerde Maaike van Asian Raisins. Deze strips lichten de absurditeit van veelvoorkomende scenario’s in de Nederlandse dating-scène uit, en geven inzicht in geseksualiseerd racisme op een leuke maar educatieve wijze. Dit artikel heeft als doel om meer achtergrondinformatie te bieden over het project en dit onderwerp.
De exotisering van Aziaten moet gezien worden in de bredere context van racisme in de Nederlandse samenleving, en komt deels voort uit het koloniale verleden. Met name de houding waarbij Aziatische vrouwen als object worden gezien, komt voort uit het oriëntalisme; een vorm van witte suprematie waarin het ‘exotische en verleidelijke’ Oosten tegenover het ‘rationele en superieure’ Westen staat. De term werd voor het eerst geïntroduceerd door de Palentijns-Amerikaanse wetenschapper Edward Said in 1978.
Binnen het Oriëntalistische perspectief wordt het Oosten gezien als onbeschaafd, en Aziatische vrouwen worden getypeerd als hyperseksueel en exotisch. Deze perceptie van de Oriënt diende als een politiek wapen om de Westerse kolonisatie en beschavingsmissie te rechtvaardigen. Hoewel feministische bewegingen in de 20e eeuw leidden tot vrouwenemancipatie, hadden zij daarbij alleen oog voor de situatie van witte vrouwen. Vrouwen van kleur werden daardoor verder gemarginaliseerd en hun belangen werden buiten de feministische strijd gehouden. Gefrustreerd door de veranderende sociaal-politieke situatie waarin vrouwelijke onafhankelijkheid steeds meer werd gevierd, begonnen witte mannen Aziatische vrouwen uit te zoeken, omdat zij werden gezien als de belichaming van traditionele vrouwelijke waarden.
Hoewel deze geschiedenis inmiddels ver weg lijkt, blijven de erfenissen van het Oriëntalisme voortbestaan. Aziatische vrouwen worden nog steeds gezien als onderdanig en gehoorzaam, en worden geseksualiseerd als mannelijke seksuele verovering. Deze vormen van geseksualiseerd racisme treffen niet alleen Aziatische vrouwen, maar stellen ook Aziatische mannen bloot aan vergelijkingen met idealen van witte seksuele superioriteit, en non-binaire personen aan racistische en homofobe gender normen.
Een van de meest veelvoorkomende ervaringen gedeeld door onze lezers is het gevoel dat ze een vervangbaar object zijn of een fetish. Velen delen hun frustratie over de aandacht van witte mannen die alleen Aziatische vrouwen willen daten, en hen dan vaak weg aan de kant zetten wanneer het serieus wordt. Een vrouw deelde met ons, “Het kan heel naar zijn als bepaalde mensen puur achter me aanzitten om hun seksuele fantasieën te bereiken, in plaats van geïnteresseerd te zijn in mij als persoon.”
Deze ervaringen onderstrepen het fenomeen van witte mannen die Aziatische vrouwen najagen alsof ze postzegels verzamelen, velen scheppen op over hoeveel Aziatische vrouwen ze hebben gedate. Een respondent deelde: “Ik kwam erachter dat mijn (witte) ex-partner een ‘fetish’ had toen hij onthulde dat hij ook al een Koreaanse en een Chinese vriendin had gehad, en dat ik zijn ‘tweede Vietnamees’ was. Het klonk alsof ik een item op een menukaart was”.
Het behandelen van Aziatische mensen als verzamelobjecten is ongelooflijk denigrerend en is vaak geworteld in de stereotypen over Aziatische vrouwen en hun seksualiteit. Veel respondenten deelden hoe witte mannen continu de stereotypen herhalen dat Aziatische vrouwen onderdanig, gehoorzaam en ‘gemakkelijk te hanteren’ zijn. Een respondent deelde een ervaring van een eerste date, waar de man haar uitlegde dat hij Aziatische vrouwen leuk vindt omdat ze “zorgzaam, gehoorzaam en niet zo direct of hard zijn als westerse vrouwen”. Dit is problematisch om meerdere redenen. Ten eerste is het racistisch om interesse te tonen in iemand puur gebaseerd op stereotiepe raciale karakteristieken. Ten tweede zoeken ze naar vrouwen die geen zeggenschap hebben binnen de relatie, een uiting van een onderliggende vrouwonvriendelijke wens om mannelijke controle.
Nog erger is hoe zulke geseksualiseerde racistische houdingen een significant gevaar kunnen vormen voor Aziatische vrouwen en non-binaire mensen die gedwongen zijn om zo goed en kwaad als het kan om te gaan met deze ongelijke machtsdynamiek van mannelijke dominantie. Vele van onze respondenten deelden hun ervaringen met seksuele intimidatie, waarbij witte mensen seksuele opmerkingen maken over Aziatische vrouwen die onderdanig en hyperseksueel zouden zijn en “een strakkere kut” zouden hebben. Dit soort intimidatie en geseksualiseerd racisme heeft ook impact op Aziatische mannen, die melden dat zij te maken hebben met stereotypes over kleine piemels.. Dit soort opmerkingen zijn niet alleen ongevraagd, maar ook extreem racistisch en kunnen voor veel mensen een laag zelfbeeld als gevolg hebben. Een respondent deelde: “Als zoveel mensen je zien als een object, dan ga je daar zelf bijna in geloven, dat dat je enige waarde is”.
Minderheden die zijn opgegroeid met het witte schoonheidsideaal ervaren vaak het gevoel dat ze niet mooi genoeg zijn. Veel respondenten rapporteerden dat ze in de dating-scène dubbelzinnige complimenten kregen zoals “Je bent mooi voor een Aziaat”, wat het racistische idee benadrukt dat Aziatische mensen inherent niet aantrekkelijk zijn.
Dit fenoneem beperkt zich niet alleen tot heteroseksuele relaties, maar heeft ook invloed op Queer en Trans Aziaten, een gemeenschap die overwegend wit is. Queer Aziaten in Nederland worden geconfronteerd met intersectionele marginalisering, omdat de perceptie van een queer persoon per definitie wit is. Een respondent deelde: “Er zijn best veel moeilijkheden omdat er in de Nederlandse queer scène niet veel diverse Aziatische representatie is, dat leidt vaak tot het idee dat Aziatische mensen een monoliet zijn en er allemaal hetzelfde uitzien of hetzelfde zijn”.
Buiten de LGBTQ+-ruimtes worden Aziaten geconfronteerd met transfobische en homofobische stereotypen, vaak verwoven met opmerkingen over hoe Aziaten zogenaamd ‘lelijk’ zijn. Een respondent (een cis vrouw) deelde haar ervaring dat ze lelijk werd genoemd en gelabeled als “trans/ladyboy” door een man nadat ze hem afwees. Zulke opmerkingen zijn niet alleen een reflectie van de fragiliteit van de witte man en het gebrek aan respect voor vrouwen, maar ook van hoe de dominante groep zo gemakkelijk beslist over andermans identiteit afhankelijk van de eigen doelen. Aziatische vrouwen worden begeerd als vrouwelijk en aantrekkelijk, maar worden bestempeld als queer en onaantrekkelijk zodra zij romantische avances van de witte man afwijst. Daarnaast is transgender zijn geen belediging en mag de transgender identiteit niet zo gereduceerd en bewapend worden. Het is extreem problematisch om anti-Aziatisch racisme en transfobie te verweven en dit draagt bij aan de verdere marginalisatie van queer en trans Aziaten.
Deze verhalen van de Nederlandse-Aziatische community reflecteren de onvermijdbaarheid en complexiteit van racisme binnen de dating wereld. Zeker in een land dat trots is op zijn progressieve imago, moeten we begrijpen hoe restanten van het oriëntalisme nog steeds doorwerkt in de perceptie van minderheden door witte Nederlanders. Door de stemmen en ervaringen van Nederlandse Aziaten te versterken met deze strips hoopt Asian Raisins racistische houdingen van de status quo aan te kaarten en een voor Aziaten meer inclusieve samenleving te creëren in Nederland.
Dit artikel is geschreven door Natalie Tai. Natalie is een student aan de Amsterdam University College en studeert sociale wetenschappen met een focus op sociologie, gender en seksualiteit. Ze heeft een Singaporese en Taiwanese achtergrond en woont nu in Amsterdam voor haar opleiding. Buiten haar studie besteedt ze haar tijd aan vrijwilligerswerk voor Asian Raisins en LGBTQ+ organisaties.
Als een non-profit belangenorganisatie voor Oost- en Zuidoost-Aziatische mensen in Nederland zijn wij afhankelijk van de vrijgevigheid van donateurs. Strevend naar een samenleving die open en welkom is voor iedereen, komen wij op voor de rechten van deze mensen.
Comments are closed