Schrijver van deze column is Mark den Hollander. Een 28-jarige Nederlander die is opgegroeid op zowel Curaçao als in Nederland. Mark is lid van het Asian Raisins team en helpt mee met het schrijven van content voor de website. Ook probeert hij in alle discussies de gulden middenweg te vinden als die er is. Politiek gezien ziet hij zichzelf niet als links of rechts.
In dit opiniestuk bespreekt Mark den Hollander zijn ervaring en verandering in het ‘maken van grapjes’ en of dit racistisch bedoeld is of niet.
“Sambal bij?” “Dlie maal nummel negen!” Dit zijn voor mij als ‘witte’ Nederlander toch wel de meest bekende grapjes die gemaakt worden richting Aziaten, of richting mensen met een Aziatische afkomst… Ben ik zelf schuldig aan zulke grappen? Zeker, dat ga ik niet ontkennen! Dit deed ik dan alleen weer niet richting vreemden of mensen die ik niet goed kende. Maakt dat het goed? Tuurlijk niet! Maar alles kan onder het mom van ‘een grapje’ toch?
Dat er de laatste weken, maanden en misschien wel jaren meer gesprekken plaatsvinden over het bestrijden van racisme is een understatement. Een van de bekendste discussies is denk ik wel de hele Zwarte Pieten discussie.
Ik werd uitgenodigd voor een Facebookgroep door één van mijn vrienden die zich keihard inzet tegen het bestrijden van racisme richting Aziaten. En nu zal je wel denken… dat valt toch wel mee? Er is toch geen racisme in Nederland? Klopt, dat dacht ik eerst ook als ‘witte’ Nederlander. Kijk, het is gewoon ongelofelijk moeilijk om jezelf in de schoenen van iemand anders te plaatsen. Het is goed mogelijk dat iemand een opmerking kan voelen als racisme. Als wij iets zeggen, dan moffelen we dat al snel weg als: “Ach het is maar een grapje toch? Wat zijn mensen gevoelig geworden de laatste tijd zeg! Groei eens een wat dikkere huid.”
“Ligt je vagina ook horizontaal net als je ogen? Doe je ogen eens open! Ben jij een jongen of een meisje? Kan jij alles wel zien? Wow wat spreek jij goed Nederlands voor een Aziaat! *trekt spleetogen* Kijk nu ben ik ook een Chinees! Eet jij alleen maar met stokjes? Hankie pankie chang hai! Sambal bij? Eén maal nummel zeven! Hoe Lang is een Chinees? Kan je ook Kung-Fu?”
En? Vind je dit racistisch? Of zie je dit als grap? Bedenk nu even dat een wildvreemde zulke dingen tegen je zegt. Dat verandert de zaak toch? Tuurlijk, ik plaag soms een Aziatische vriendin ook wel eens door te zeggen dat ik geen stokjes in huis heb als ze komt eten. Maar dat is als vrienden onder elkaar. En als je iemand goed kent, dan weet je precies wat iemand echt niet leuk vindt, en kan je makkelijker met elkaar praten over wat iemand wel of niet leuk vindt. Zo word ik door vrienden vuurtoren genoemd, sproetenkop. En word ik regelmatig gevraagd of mijn schaamhaar ook oranje is. Maar van vrienden…? De mensen die jij echt goed kent, de mensen van wie jij beslist of ze een plek in je leven hebben, daar kan je dat van hebben toch? Dan is het gewoon wat geplaag om elkaar even lekker uit de tent te lokken. Daar ben ik ook schuldig aan!
We leven niet in de flowerpower waar we elkaar alleen maar knuffelen. De Nederlandse samenleving is behoorlijk verhard over de laatste jaren. Ik geef een goede vriend hier ook zo een boks op de schouder om hem te begroeten… moet je dat voor de grap eens in het buitenland proberen… dan kijken ze je raar aan!
Het is toch niet normaal dat er mensen zijn die dit gewoon willekeurig roepen naar mensen die ze niet kennen? Nu denk je misschien, maar dat valt allemaal wel mee. Toch? Nou ik moet je teleurstellen. Om terug te komen op de Facebookgroep waar ik voor uitgenodigd ben… Ik schaam me soms echt de ogen uit de kop als ik zie wat er naar Nederlanders met Aziatische roots wordt geroepen. En dan is bovenstaande nog het minst erg. Trust me.
Als je als ‘vreemdeling’ kleinerende grappen maakt richting iemand van een bepaalde afkomst… ben je jezelf dan niet aan het verheffen boven een ander ras? Volgens mij wel toch? Ras vind ik zelf een wat vreemde benaming, want volgens mij zijn wij allemaal een ras, en dat is de mens… Maar dat is weer een hele andere discussie.
Ik ben als ‘witte’ Nederlander heel anders gaan kijken naar de standaardgrappen die wij denken te maken, en dan altijd maar dat excuus van… “Het is maar een grapje!” Dat moet toch wel kunnen? Ik nodig je uit om ook maar één dag in de schoenen te staan van iemand met Aziatische roots. Volgens mij is dat veel moeilijker dan wij denken. En als je denkt: “Ach, wat is nou een dag?” Exact. Wat is nou een dag! Besef even dat de meeste dit zowat 365 dagen per jaar te horen krijgen. Dan ben je er toch helemaal klaar mee?
Verwacht ik nou dat we elkaar allemaal moeten gaan knuffelen en we rozenblaadjes over ons hoofd moeten strooien? Nee, tuurlijk niet. We zijn hier niet op Woodstock. Maar dat betekent niet dat we geen rekening met elkaar kunnen houden, toch? Ga met elkaar het gesprek aan als iemand reageert op een uitspraak en zeg dat het racistisch is. Ga het gesprek aan, luister naar de argumenten en probeer van elkaar te leren. Filosoof Confucius, die ruim 500 jaar voor Christus leefde, verwoordde het toen al mooi:
“Hij die de kracht van woorden niet kent zal niet in staat zijn een mens te leren kennen.”
Als een non-profit belangenorganisatie voor Oost- en Zuidoost-Aziatische mensen in Nederland zijn wij afhankelijk van de vrijgevigheid van donateurs. Strevend naar een samenleving die open en welkom is voor iedereen, komen wij op voor de rechten van deze mensen.
Comments are closed