Kim is van mening dat er nog te veel ontwetendheid is rondom racisme tegen Aziatische Nederlanders. Als studente journalistiek houdt zij zich bezig met het juist overbrengen van informatie. Ze wil door het schrijven bij Asian Raisins meer awareness creëren. Ze hoopt Nederland zo een stukje inclusiever te maken.
Sommige mensen krijgen al van vanaf hun jeugd te maken met racistische opmerkingen, die je kunnen blijven achtervolgen. Maar als je zelf het ouderschap, vader of moeder wordt en je kinderen ook een Aziatisch uiterlijk hebben? Hoe ga je dan om met racisme?
De Hengelose Mondi Chiang (31) worstelt onder andere met dit vraagstuk. Samen met haar man heeft ze twee zoontjes. “De jongste gaat nu ook naar de peuterspeelzaal. Dan gaan de gedachten weleens door mijn hoofd van: Zal dat goed gaan? Zal hij niet gepest worden of zo?”
Vroeger heeft Chiang de racistische opmerkingen nooit als discriminatie ervaren. “Toen ik een puber was, werden er wel opmerkingen gemaakt naar mij en mijn broer. Dingen zoals: ‘Sambal bij’ of ‘Hanky Panky Shanghai.’ Dat heb ik toen altijd genegeerd. We wonen ook in het Oosten, dus hier waren toen heel weinig mensen van Oost- en Zuidoost-Aziatische afkomst. Als mensen mij dan zagen, moesten ze even een opmerking maken”, vertelt Mondi verder. Zij ging heel anders om met deze opmerkingen in vergelijking tot haar broer. “Als iemand zo’n opmerking maakte, begon zijn bloed gewoon te koken. Hij trok zich dat heel erg aan. Toen we samen uitgingen eindigde dat wel eens in een knokpartij.”
“Vervolgens zei ze: ‘Oh, snel doorlopen anders hebben we zo corona.’ En ze liep met een boog om ons heen.”
Doordat de verspreiding van het corona-virus in China ontstond, denken veel mensen dat de Chinezen de dragers zijn van het virus. Zo denken niet alleen mensen in Frankrijk erover maar ook mensen in Nederland. Mondi vertelt: “Een tijdje geleden liep ik door de Ikea met mijn gezin. Toen kwamen we een vrouw tegen die met een enorme boog om ons heen liep. Vervolgens zei ze: ‘Oh, snel doorlopen, anders hebben we zo corona.’ Nou, dat vond ik echt niet normaal hoor. Dat was een heel concreet voorbeeld dat zij wat tegen mij heeft, omdat ik een Aziatisch uiterlijk heb. Dit had ik nog nooit eerder meegemaakt. Als ik haar daarna tegen was gekomen had ik er echt wat van gezegd. Wie denkt zij wel niet dat ze is? Ik dacht: ‘What the hell, doe even normaal.’ Pas later dacht ik, ja, wat schiet je er eigenlijk mee op om dat terug te zeggen?”
Samen met haar man heeft Mondi wel gesproken over het feit dat hun kinderen hiermee te maken kunnen krijgen. “Je moet maar net doen alsof je de racistische opmerkingen niet hoort en het over laten waaien. Maar dan wordt het wel weer in de doofpot gestopt. Net zoals de generaties hiervoor.” Volgens Mondi was er vroeger geen ruimte om aan te geven dat je gepest werd. “Ik heb vroeger gelukkig geen pesterijen meegemaakt.”
Niettemin, ze zegt ook dat “… als dat wel zo zou zijn, zou ik dat niet bij mijn ouders kwijt hebben gekund. Ze waren altijd hard aan het werk en mijn moeder was best strikt. Zij zou zeggen dat je terug moet slaan als jij geslagen wordt.” Wat Mondi en haar partner hun kinderen mee willen geven is dat ze trots mogen zijn op hun roots. Deze ouders voeden ze dan ook tweetalig op. “We proberen ze op te voeden met de basisdingen, zoals: respect naar ouderen en dat je moet opkomen voor jezelf in welke variant dan ook. Het leven is immers gewoon hard.” Ondanks de steun van familie en vrienden weet het koppel nog niet precies wat ze gaan doen, mocht het voorkomen dat de kinderen racistische opmerkingen te horen krijgen. “Het is iets wat ons blijft achtervolgen voor de rest van ons leven.”
Alomvattend blijft het dus lastig. Hoe ga je met racistische opmerkingen om? En hoe ga je aan je kinderen uitleggen dat de reden voor deze opmerking hun uiterlijk is? Ik denk dat we ons moeten uitspreken en moeten aangeven dat zulke opmerkingen niet normaal of ‘grappig’ zijn. Alleen dan horen de mensen die deze racistische opmerkingen maken dat het niet goed is wat zij zeggen. We moeten ons uitspreken voor onszelf, maar ook voor de generaties na ons. We willen dit niet langer in de doofpot blijven stoppen.
Lees de column die Nick Iconick schreef voor de eerste verjaardag van Asian Raisins: “Eén Jaar Asian Raisins”.
En lees ook het vorige artikel geschreven door Kim Hartgring: “Is ‘Ni Hao’ Zeggen Racistisch?”.
Als een non-profit belangenorganisatie voor Oost- en Zuidoost-Aziatische mensen in Nederland zijn wij afhankelijk van de vrijgevigheid van donateurs. Strevend naar een samenleving die open en welkom is voor iedereen, komen wij op voor de rechten van deze mensen.
Comments are closed